#พายุถล่มดาวเหนือ ตอนที่8

"แล้วหนูอยากจะรักกับพี่มั้ยครับ"

พี่พายุเลิกคิ้วถามก่อนที่จะบีบปากงุ้ยๆของน้องที่นุ่มนิ่มอย่างกับเยลลี่และมาร์ชเมลโล่ผสมรวมกัน

"งือออออ รักสิครับ ก็พี่เป็นเมทเหนือนี่"

"ไม่ใช่"

"ครับ?"

"พี่หมายถึงรักแบบอื่น"

พี่พายุยกยิ้มเจ้าเล่ห์จนดาวเหนือต้องเลิกคิ้วถามว่าพี่เขาจะสื่ออะไรกันแน่ ที่พี่พายุพูดมาเมื่อกี้ดาวเหนือไม่เข้าใจมากๆแต่กลับรู้สึกกลัวพี่พายุแปลกๆอย่างบอกไม่ถูก

"พี่พายุหมายถึงอะไร หนูงงนะ"

"อยากรู้หรอครับ"

"ก็ต้องอยากรู้ซี่"

"..." คนพี่เผยยิ้มออกแต่มันกลับน่ากลัวแปลกๆบวกกับสายตาที่พี่เขามองมา เอาจริงดาวเหนือคาดเดาไม่ออกเลยว่าพี่พายุกำลังจะสื่อถึงอะไร

"พี่พายุอย่ายิ้มแบบนี้สิครับ มันน่ากลัวนะ"

"หนูพร้อมหรือยัง"

"ครับ?"

"แต่น้องน้อยพี่พร้อมแล้วนะ"

"พี่พายุพูดอะไร"

พายุลูบไล้กรอบหน้าน้องไปมาก่อนที่จะดึงคนตัวเล็กให้เข้ามาปล้ำจูบ แน่นอนว่าตอนนี้สมองของดาวเหนือขาวโพลนไปหมด สติสตังอะไรอย่าถามหาเพราะว่าตอนนี้เขาแทบจะทำตัวไม่ถูกอยู่แล้ว มือไม้ดันแผงอกของอีกฝ่ายให้ออกห่างแต่กลับถูกมือหนารวบรัดเอวให้เข้ามาแนบชิดมากกว่าเดิมจนต้องเปลี่ยนมาขย้ำเสื้อยืดของอีกคนอย่างช่วยไม่ได้

"อือ...อื้ออออ" เสียงอื้ออึงในลำคอของคนน้องทำให้พายุพอใจอยู่พอสมควร

แต่น้องไม่ยอมเปิดปากเลย ให้ตาย

ความคิดอันชั่วร้ายผุดเข้ามาในสมอง พายุยกยิ้มขึ้นเล็กน้อย ในเมื่อน้องไม่ยอมให้พี่เขาไปหยอกเล่นด้วย ก็ต้องเจอไม้เด็ดไม้ตายพี่

พายุใช้ฟันขบเม้มลงไปบนริมฝีปากนุ่มก่อนที่จะขยำก้นน้องทั้งสองข้างอย่างมันส์มือจนคนน้องตกใจทำให้ริมฝีปากนุ่มยอมเผยอปากแต่โดยดี

พายุใช้จังหวะนี้ดันลิ้นร้อนเข้ามาในโพลงปากของคนตัวเล็กอย่างรู้งานก่อนที่จะแทรกเข้าไปหยอกล้อกับลิ้นเล็กของน้องที่ดูท่าจะเรียนรู้ช้าไปเสียหน่อย พอทุกอย่างเข้าที่เข้าทาง ทั้งสองก็ไล่กวาดต้อนกันอยู่อย่างนั้นอย่างไม่มีใครยอมใครจนน้ำสีใสค่อยๆไหลออกมาจากมุมปากของคนน้อง

จากที่ดาวเหนือขย้ำเสื้อคนพี่จนยับยู่ยี่ไปหมดนั้นก็เปลี่ยนเป็นยกขึ้นมาคล้องคอคนพี่แทน พายุพึงพอใจในการกระทำของน้องจนต้องรุกน้องหนักมากกว่าเดิมจนน้องเผลอครางออกมา

"อื้อออ อ้ะ—"

มือหนาเริ่มไม่อยู่สุขจากที่กอดเอวน้องอยู่หลวมๆตอนนี้กลับกลายเป็นว่าเริ่มสอดมือเข้าไปในเสื้อเชิ้ตตัวบางก่อนที่จะลูบไล้สะโพกอย่างเบามือแล้วก็ลามขึ้นมายังเอวบาง

"อ่ะ—"

ให้ตายเถอะ— เมื่อกี้น้องกัดปากเขา

"อื้อออ"

มือหยาบบีบคลึงร่างน้องอยู่อย่างนั้นจนพอใจก่อนที่จะค่อยๆผละริมฝีปากออกมา พายุจ้องมองใบหน้าน้องที่กลายเป็นสีแดงจัดคล้ายลูกตำลึง เหมือนว่าน้องจะรู้ตัวว่าถูกมองอยู่เลยหลุบตาต่ำ น้องก้มหน้าลงจนคางแทบชิดอก

"มองพี่หน่อยคนดี"

"ฮืออออออ"

"เป็นอะไร หื้ม"

มือหนาเชยคางน้องขึ้นมา น้องหน้าแดงมาก แดงชนิดที่ว่าสีแดงเลือดหมูยังต้องยอมแพ้ให้กับความแดงของสีแก้มน้อง ประเด็นคือน้องไม่ยอมสบตาเขาเลยเอาแต่มองนั่นมองนี่ สงสัยว่าจะเขินหนักน่าดู

"นี่แค่เบสิคนะครับ"

"ฮือออ หนูไม่เอา— อ้ะ! พี่พายุ!"

พายุปัดมือไปโดนจุดอ่อนไหวของน้องจนมือเล็กต้องยกขึ้นมาตีแขนคนพี่อย่างแรง พายุยิ้มขำก่อนที่จะลูบหัวน้องอย่างเบามือ

"แต่น้องน้อยพี่ตื่นแล้วนะครับ"

"บอกว่าไม่เอาไง พี่บ้า!"

"ไม่เอาก็ไม่เอา พี่ไม่ได้บังคั—" พี่พายุหน้าเจื่อนลงอย่างเห็นได้ชัด มือหนาผละออกจากเอวบางก่อนที่จะเขยิบออกห่างจากตัวน้อง ดาวเหนือเห็นแบบนั้นก็ต้องคิดหนัก

ให้ตายสิอิซิม ช่วยกูด้วย กูจะทำไงดี!!!

"ฮืออออ หนูจะบอกว่าไม่เอาแค่จูบแล้ว พี่อยากทำอะไรก็ทำเลย หนูเตรียมใจมา—"

ยังพูดไม่ทันจบประโยค พายุก็พุ่งตัวเข้ามาดันร่างน้องลงไปนั่งบนปลายเตียง ดาวเหนือกระพริบตาปริบๆเมื่อพี่พายุกำลังจะลูดซิบกางเกงแสล็คสีดำลง

เวรแล้วอิซิม กูไม่เคย กูไม่รู้ว่าจะต้องทำยังไง ฮือออออ

"หนูทำเป็นมั้ย" พี่พายุเอ่ยถาม

อิซิมมมมมมม บอกกูทีว่าสิ่งที่กูเห็นมันไม่ใช่มังกร

ดาวเหนือกลืนน้ำลายลงไปอึกหนึ่งตอนนี้พี่พายุกำลังจ้องมองมาที่เขาพลางเลิกคิ้วถาม ให้ตายสิ พี่เขามองด้วยสายตาที่คาดหวังมาก แต่เขากลับส่ายหน้าไปมาจนคนพี่ต้องยิ้มออกมาอย่างเอ็นดู

"หนูเคยอมไอติมมั้ยครับ"

"เคยครับ" คนน้องกลั้นใจตอบพลางมองไปที่แก่นกายของอีกคน

"ทำแบบนั้นแหละครับ มานี่มา มานั่งนี่เร็วคนดี"

ดาวเหนือลุกขึ้นยืนเดินไปนั่งลงตรงหน้าพี่เขาตามคำสั่ง มือเล็กจับเข้าไปที่แก่นกายขนาดใหญ่ที่ตั้งชันอยู่ตรงหน้ก่อนที่จะเริ่มทำในสิ่งที่พี่เขาต้องการ

ปลายลิ้นร้อนแตะสัมผัสเบาๆกับแก่นกายที่เริ่มแข็งขืน ดาวเหนือกลืนน้ำลายตัวอีกครั้งพลางยกมือเล็กขึ้นมาจับไว้กลายๆก่อนที่จะเริ่มกดหัวลงไปครอบครองส่วนนั้นเอาไว้จนมิดด้าม

คนน้องขยับขึ้นลงอย่างเนิบนาบแต่กลับทำให้คนพี่เริ่มไม่เป็นสุข มือหนาที่เริ่มชื้นเหงื่อขยำกลุ่มผมนุ่มของอีกคนอย่างระบายความเสียว ถือว่าน้องเรียนรู้งานได้เร็วดีมากจนพายุต้องร้องครางในลำคออย่างพอใจ

ดาวเหนือเริ่มขยับปากเข้าออกเร็วขึ้นราวกับว่าเริ่มติดใจอย่างไรอย่างไรนั้น พายุยกยิ้มขึ้นพลางๆก่อนที่จะขย้ำกลุ่มผมของน้องอย่างมันส์มือ

"เร็วกว่านี้หน่อยครับ พี่จะเสร็จแล้วคนดี"

คนน้องทำตามคำสั่งของเขาอย่างไม่อิดออด น้องขยับขึ้นลงเร็วขึ้นมากกว่าเดิมสลับกับใช้มือรูดคลึงไปด้วยจนพายุต้องร้องครางออกมาเพื่อระบายความเสียวและสิ่งที่กำลังจะถูกปลดปล่อยออกมาจากแก่นกายของเขา

"อึก—"

พายุกระตุกสองสามทีก่อนที่จะปลดปล่อยมันออกมา น้ำสีขาวขุ่นไหลเยิ้มออกมาจากปากของน้องที่ยังเชื่อมติดอยู่กับน้องน้อยของเขา ดาวเหนือ ผละออกมาจากแกนกายพลางใช้หลังมือเช็ดน้ำรักที่ไหลออกจากริมฝีปาก

"หนูกินมันหรอ" พายุเอ่ยถามอย่างสงสัยเมื่อน้องไม่มีปฏิกิริยาใดๆที่จะคลายมันออกมา

"อ้าว กินไม่ได้หรอกหรอ"

น้องซื่อจริงๆหรือน้องโง่กันแน่ ให้ตายเถอะ

"อร่อยมั้ยล่ะครับ"

"ก็หนืบๆ" น้องเงยหน้ามองเขาตาแป๋วอย่างไร้เดียงสา พายุเชื่อแล้วแหละว่าน้องไม่เคยจริงจนต้องเผยยิ้มออกมาก่อนที่จะจับตัวน้องยืนให้ขึ้นเต็มตัว

ให้ตายสิ เขาไม่กล้าทำอะไรรุนแรงกับน้องเลยทั้งๆที่ใจอยากทำมาก

"พี่พายุมองอะไร ไม่ทำต่อหรอครับ"

จัดไปครับ ถ้าน้องต้องการแบบนั้น

มือหนาผลักร่างน้องให้นอนราบลงไปบนเตียงนุ่มก่อนที่จะตามไปขึ้นคร่อมร่างบาง มือหยาบกร้านรุกล้ำเข้าไปใต้เสื้อน้องพลางขย้ำสะโพกเล็กไปมาอย่างสนุกมือจนน้องเผลอครางเสียงหวานออกมาอย่างเสนาะหู

พายุถอดเสื้อตัวเองทิ้งไปไกลๆก่อนที่จะเผยยิ้มชั่วร้ายออกมา มือหนาไล่ปลดกระดุมเสื้อน้องลงไปจนสุดชายเสื้อก่อนที่จะค่อยๆถอดเสื้อน้องออกแล้วโยนมันไปไกลๆให้พ้นหูพ้นตา ตาคมจ้องมองอกสีเชอร์รี่ที่กำลังตั้งชันของน้องพลางกลืนน้ำลายลงคอ ให้ตายเถอะ มันล่อตาล่อใจพี่มาก มากจนพี่แทบอดจะใจไม่ไหวที่จะไปดูดดึงมันให้หลุดขาดออกมา

ใบหน้าหล่อก้มลงไปดูดดึงพลางตวัดลิ้นโลมเลียจนพอใจก่อนที่จะใช้ฟันกระต่ายขบกัดมันจนน้องต้องร้องครางออกมาเสียงดัง

"อ้ะ อ๊าาา"

มือเล็กจิกขย้ำหัวพี่เขาเพื่อระบายความเสียวก่อนที่คนพี่จะผละออกมาไล่พรมจูบไปทั่วซอกคอขาวแล้วดูดเม้มจนเป็นรอยแดงก่อนที่จะส่งมือไปดึงกางเกงขาสั้นของน้องลงแล้วกระชากมันออกไปให้พ้นทาง

พายุใช้มือหนาลูบคลำจุดอ่อนไหวของน้องพลางชักขึ้นชักลงจนน้องครางกรอกหูเขา มือเล็กเลื่อนลงมาจิกแผ่นหลังจนเกิดรอยแดงเป็นทางยาว เขาชักอยู่อย่างนั้นจนตัวน้องกระตุกเป็นครั้งสุดท้ายก่อนที่จะปลดปล่อยน้ำเหนอะหนะออกมาเต็มหน้าท้อง

พายุแยกขาของน้องออกจากกันเผยให้เห็นช่องทางรักที่กำลังเชิญชวนเขาให้ไป พายุส่งนิ้วเรียวเข้าไปเบิกทางให้น้องเพราะน้องไม่เคยมาก่อน ปลายนิ้วเรียวขยับเข้าไปอย่างช้าๆก่อนที่จะขยับเร็วขึ้นเมื่อน้องเริ่มปรับตัวได้แล้ว

"ฮึก พี่— หนูเจ็บ" น้องน้ำตาคลอแต่คนพี่ก็ยังแกล้งขยับเข้าออกด้วยจังหวะที่เร็วกว่าเดิมและลึกขึ้น น้องนอนบิดกายไปมาเพื่อนระบายความเสียวและเจ็บ แต่ดูเหมือนว่าตอนนี้ช่องทางของน้องจะพร้อมให้พี่เข้าไปทักทายแล้ว

เขาถอนนิ้้วเรียวออกมาก่อนที่จะดุนดันแก่นกายที่ตอนนี้โคตรที่จะแข็งขืนเข้าไปทางช่องทางอย่างช้าๆจนสุดความยาว

คนพี่เริ่มขยับเข้าออกอย่างช้าๆเพื่อที่จะทำให้น้องได้คุ้นชินกับมัน แต่ร่างบางกลับเจ็บมากถึงขนาดที่ต้องจิกมือลงไปบนเตียงนอนเพื่อระบายความรู้สึกนั้น และยามที่พี่เขากระแทกเขามาอย่างเนิบนาบ และลึกดาวเหนือกลับรู้สึกมวนหน้าท้องราวกับว่ามีผีเสื้อเป็นล้านๆตัวบินอยู่ในนั้น

"อ๊ะ อื้อออออ"

พายุโน้มตัวลงไปดูดเม้มซอกคอขาวเนียนของน้องอีกครั้งพลางขยับเร็วขึ้นกว่าเดิม เสียงหวานร้องครางกรอกหูเขาจนต้องยิ้มออกมาอย่างพอใจ พายุโน้มหน้าลงไปดูดดึงริมฝีปากน้องพลางส่งลิ้นร้อนเข้าไปหยอกล้อก่อนที่จะผละออกมากัดเข้าไปที่ริมฝีปากล่างแสนอวบอิ่มของน้องจนหุ้มเลือด

"อึก...อ๊ะ!"

มือเล็กทั้งสองข้างจิกไหล่พี่เขาไว้แน่นยามที่พี่พายุขยับเข้ามาโดนที่จุดกระสัน สะโพกหนากระแทกถี่ขึ้นและลึกมากกว่าเดิมจนร่างเล็กสั่นไหวไปทั่วทั้งร่าง ดาวเหนือขบฟันแน่นพลางร้องอื้ออึงในลำคอเมื่อเขาใกล้ที่จะเสร็จเต็มที พี่เขากระแทกเข้ามาอีกสองสามครั้งจนร่างเล็กกระตุกปลดปล่อยน้ำรักของตัวเองออกมาเป็นรอบที่สอง

"อ่า.. พี่ใกล้เสร็จแล้วคนดี"

พอจบประโยคพี่พายุก็กระแทกเร็วแรงขึ้นกว่าเดิมจนโดนจุดกระสันไปหลายครั้ง พี่พายุเน้นอยู่ที่เดิมซ้ำจนมือเล็กต้องกรีดกรายหลังคนพี่จนเป็นรอยแดงไปหมดมิหนำซ้ำยังกดจิกเข้าไปเมื่อพี่พายุเริ่มกระตุกค้างและนิ่งไปจนดาวเหนือรู้สึกว่ามีน้ำไหลย้อนออกมาจากช่องทางข้างหลัง

"อ่าาาา"

พี่พายุถอนแกนกายออกมาจากช่องทางคับแน่นพลางหอบหายใจถี่ เขาเอื้อมมือมาลูบหน้าคนน้องก่อนที่จะปล้นจูบน้องอีกครั้งและอีกครั้ง

"อื้อออ"

พี่พายุผละริมฝีปากออกมาก่อนที่จะจุ๊บจมูกรั้นของน้องเบาๆ

"พี่รักหนูนะครับ โซลเมทของพี่"

"ครับ รักเหมือนกัน"

อิซิม อิเวร ตอนนี้กูเขินมากอิเหี้ย กูพึ่งโดนเปิดซิงไปละมาโดนบอกรักละคือแบบ อิเวรเน้ยยยยย เขินจนจะละลายแน้ววววว


-fin-

Talk;กลับไปเม้นด้วยน้าค้าบบบบบบบบบ